Właściwe zarządzanie wymiarem czasu pracy to klucz do efektywności każdej firmy. Zrozumienie przepisów, norm oraz możliwości dostosowania godzin pracy może przynieść korzyści zarówno pracodawcom, jak i pracownikom. W naszym artykule omówimy, jak odpowiednio planować czas pracy, jakie przepisy warto znać oraz jak optymalnie dostosować harmonogram do specyfiki Twojej branży. Sprawdź, jak zapewnić firmie płynność działania, jednocześnie dbając o przestrzeganie obowiązujących regulacji, w tym regulacji dotyczących pracownika zatrudnionego w różnych formach zatrudnienia.
Definicja czasu pracy
W przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy wymiar czasu pracy oznacza okres, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy wynikającej z jego obowiązków. Pracownik pozostaje w gotowości od godziny rozpoczęcia pracy do końca okresu rozliczeniowego, a czas ten nie obejmuje godzin dojazdu z miejsca zamieszkania do zakładu pracy i z powrotem.
Warto wiedzieć: Czas spędzony na dojeździe nie jest uznawany za część formalnego czasu pracy. Nalicza się on dopiero od momentu stawienia się w zakładzie pracy. Co więcej pracownikowi nie przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za czas dojazdu
Jakie są wymiary czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy?
W przyjętym okresie rozliczeniowym, w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, normy czasu pracy określają, ile godzin pracy udzielonym pracownikowi musi być przepracowane.
Według przepisów zawartych w Kodeksie pracy wynoszą one odpowiednio:
- norma dobowa - 8 godzin na dobę;
- norma tygodniowa - przeciętnie 40 godzin na tydzień;
Każdy pracodawca musi ustalić rozkład czasu pracy obejmujący pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy oraz uwzględniający liczbę tygodni przypadających na dany okres rozliczeniowy (przedział czasu, w którym dokonuje się rozliczenia czasu pracy - dostosowana do specyfiki danej branży). Na jej podstawie obliczany jest wymiar czasu pracy pracownika.
Co wpisać w wymiar czasu pracy - jak go obliczyć?
W pierwszej kolejności należy pomnożyć 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w danym okresie rozliczeniowym. Następnie do otrzymanego wyniku dodajemy liczbę dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, które przypadają od poniedziałku do piątku pomnożoną przez 8 godzin.
Przykładowe obliczenia wymiaru czasu pracy możesz sprawdzić w naszych artykułach:
- grafik pracy na wrzesień 2024;
- grafik pracy na październik 2024;
- grafik pracy na listopad 2024;
Uwaga! Każde święto określone jako dzień wolny od pracy, przypadające w danym okresie rozliczeniowym w dniu innym niż niedziela, obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.
Ile godzin do wypracowania w 2024?
W rozkładzie rocznym na 2024 rok zestawienie przedstawia się następująco:
- 251 dni pracujących = 2 008 godzin pracy
Lista świąt, które są dniami wolnymi od pracy:
W przypadku pracowników pracujących w mniejszym wymiarze etatu, liczba godzin do przepracowania zmniejsza się proporcjonalnie do wymiaru czasu (np. ½ etatu, ¼ etatu lub ⅛ etatu).
Ważne! Czas pracy może być modyfikowany przez dodatkowe przepisy. Czas pracy pracowników do 16 roku życia nie może przekraczać 6 godzin na dobę.
Nocny czas pracy
Czas pracy pracujących w nocy, którzy wykonują pracę szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem umysłowym lub fizycznym nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Ograniczenia te nie będą dotyczyły dwóch grup pracowniczych:
- zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy;
- prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;
Rozkład czasu pracy dla pracownika pracującego w nocy obejmuje co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej w każdej dobie lub jego ¼ czasu w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną;
Okres odpoczynku i przerwy w pracy
Odpoczynek dobowy
Każdemu pracownikowi zatrudnionemu w oparciu o umowę o pracę w każdej dobie przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku (tak zwanego odpoczynku dobowego).
Może zostać on skrócony w kilku przypadkach:
- głównych księgowych;
- konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska;
- pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy;
Ważne! Skracając dobowy odpoczynek pracownika, należy zapewnić jemu równoważny okres odpoczynku w innym terminie w okresie rozliczeniowym.
Odpoczynek tygodniowy
Pracownicy mają również prawo do minimum 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdym tygodniu, który swoim zakresem obejmuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Odpoczynek tygodniowy powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, zaczynając od godziny 06:00 w tym dniu (lub inna godzina wyznaczona przez pracodawcę). Jeśli pracodawca zezwala na pracę w niedzielę - odpoczynek tygodniowy może przypadać w innym dniu tygodnia.
Nieprzerwany tygodniowy odpoczynek może zostać zmniejszony z 35 godzin do maksymalnie 24 godzin w przypadku:
- konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego;
- zmiany pory wykonywania pracy przez pracowników w związku z przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy;
- pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy;
Uwaga! Dla pracowników młodocianych odpoczynek tygodniowy jest wydłużony i wynosi co najmniej 48 godzin i powinien obejmować niedzielę.
Przerwy w pracy
W zależności od długości zmiany, pracownikom przysługuje przerwa w pracy:
- 15 minut - dla pracownika pracującego co najmniej 6 godzin dziennie;
- 30 minut - dla pracownika młodocianego pracującego co najmniej 4,5 godziny dziennie;
Uwaga! Obie przerwy wliczają się do czasu pracy.
Pracodawca może także wprowadzić jedną przerwę niewliczaną do czasu pracy, trwająca maksymalnie 60 minut, przeznaczona na załatwienie spraw osobistych, bądź spożycie posiłku. Taka przerwa powinna być określona w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy lub umowie o pracę, jeśli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy.
Pracownicy pracujący w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych powinni mieć skrócony czas pracy. W tym przypadku pracodawca ma dwie możliwości:
- zastosować krótsze normy dobowe (mniej niż 8 godzin dziennie) i tygodniowe (mniej niż 40 godzin tygodniowo);
- wprowadzić przerwy, będące wliczane do czasu pracy;
Przy pracy monotonnej i pracy w ustalonym tempie, jedynym dopuszczalnym sposobem skrócenia czasu pracy jest wprowadzenie przerw wliczanych do czasu pracy.
Systemy czasu pracy
Wybór odpowiedniego systemu czasu pracy jest kluczowy dla efektywności firmy i satysfakcji pracowników. Każdy system ma swoje własne rozwiązania, umożliwiając dostosowanie harmonogramu do potrzeb organizacji i oczekiwań pracowników. Oto najważniejsze systemy, które warto znać.
Podstawowy system czasu pracy
To powszechnie stosowany model, w którym praca odbywa się w ustalonych godzinach – zwykle 8 godzin dziennie i przeciętnie 40 godzin tygodniowo, z maksymalnym okresem rozliczeniowym do czterech miesięcy. Stały harmonogram zapewnia przejrzystość dla pracodawców i pracowników, ułatwiając zarządzanie czasem pracy oraz wypoczynku.
Korzyści:
Ten system zapewnia stabilność – jasny rozkład czasu pracy pozwala na długoterminowe planowanie zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Jest szczególnie efektywny w branżach produkcyjnych, usługowych i biurowych, gdzie praca ma przewidywalny charakter.
Równoważny system czasu pracy
Zapewnia elastyczność, pozwalając na wydłużenie dobowego wymiaru pracy do 12 godzin, a w szczególnych przypadkach, jak ochrona czy służby ratownicze, nawet do 24 godzin. Standardowy okres rozliczeniowy to miesiąc, ale może być przedłużony do czterech miesięcy.
Korzyści:
Ten system idealnie sprawdza się w branżach wymagających elastyczności czasowej, umożliwiając pracodawcom dostosowanie godzin pracy do zmiennych potrzeb, a pracownikom zyskanie dodatkowego czasu na odpoczynek (na przykład przy pilnowaniu mienia lub pracowników zakładowych straży pożarnych i służb ratowniczych).
Uwaga! Jego zastosowanie wymaga odpowiedniego uzasadnienia i przepisów wewnętrznych, które określają, jak i kiedy można go stosować.
Praca w ruchu ciągłym
System pracy w ruchu ciągłym sprawdza się tam, gdzie produkcja lub usługi muszą być nieprzerwane, jak w energetyce czy przemyśle chemicznym. Umożliwia wydłużenie tygodniowego czasu pracy do 43 godzin, z możliwością pracy do 12 godzin dziennie w niektórych tygodniach.
Korzyści:
System ten zapewnia ciągłość działania firmy i pozwala pracownikom na dodatkowe dni wolne w okresach o mniejszym zapotrzebowaniu.
System skróconego tygodnia pracy
Pozwala na pracę krótszą niż 5 dni w tygodniu przy wydłużeniu dobowego czasu pracy do 12 godzin. Jest stosowany na wniosek pracownika i sprawdza się u osób preferujących intensywniejszą pracę w zamian za więcej dni wolnych.
Korzyści:
System ten wspiera równowagę między pracą a życiem prywatnym, umożliwiając efektywne zarządzanie czasem przy zachowaniu wydajności.
System pracy weekendowej
Umożliwia pracę wyłącznie w piątki, soboty, niedziele oraz święta. Jest dostępny na wniosek pracownika, a dobowe godziny pracy mogą wynosić do 12 godzin. Rozwiązanie to jest szczególnie popularne w branżach usługowych i handlowych oraz wśród osób, które mają inne zobowiązania w dni robocze.
Korzyści:
System ten jest idealny dla osób studiujących, wychowujących dzieci lub mających inne zajęcia w tygodniu, pozwalając im dostosować pracę do własnych potrzeb. Elastyczne godziny sprzyjają większemu zadowoleniu pracowników i lepszemu zarządzaniu czasem.
System przerywanego czasu pracy
Jest dedykowany stanowiskom wymagającym przerw z przyczyn organizacyjnych, np. w jednostkach pomocy społecznej. Przerwa (do 5 godzin) nie wlicza się do czasu pracy, ale pracownik otrzymuje za nią połowę wynagrodzenia za czas przestoju. System ten nie może być łączony z innymi, jak równoważny czy weekendowy.
Korzyści:
System przerywany umożliwia dostosowanie czasu pracy do zmiennych potrzeb odbiorców usług, bez naruszania ustalonego harmonogramu. Jest szczególnie przydatny w sektorze pomocy społecznej, gdzie elastyczność jest kluczowa ze względu na różnorodne potrzeby ludności.
Ważne! Systemu przerywanego czasu pracy nie można łączyć z równoważnym systemem czasu pracy, a także z pracą w ruchu ciągłym, skróconego tygodnia pracy i pracy weekendowej. Co więcej nie można zatrudniać kobiet w ciąży ani pracownika, który opiekuje się dzieckiem poniżej czwartego roku życia, chyba, że za zgodą pracownika.
System zadaniowy
Zapewnia pracownikowi większą autonomię – pracodawca zleca określone zadania, a czas ich realizacji zależy od samego pracownika. System ten doskonale sprawdza się w pracy zdalnej, przy zadaniach kreatywnych oraz na stanowiskach wymagających samodzielności i efektywności.
Korzyści:
Dzięki możliwości samodzielnego zarządzania czasem pracy, system zadaniowy daje pracownikom elastyczność, pozwalając im dostosować rytm pracy do własnych preferencji. Taki model sprzyja również wyższej efektywności i większemu zaangażowaniu.
Uwaga! Stosowane u pracodawcy systemy czasu pracy powinny wynikać z wewnętrznych przepisów, takich jak układ zbiorowy, regulamin pracy lub obwieszczenie. Systemy skróconego tygodnia i pracy weekendowej stosuje się na podstawie umowy o pracę.
Informacje dodatkowe
W każdym systemie czasu pracy, jeśli jest to uzasadnione przyczynami technicznymi, obiektywnymi lub dotyczącymi organizacji pracy okres rozliczeniowy może zostać przedłużony do maksymalnie 12 miesięcy, przy jednoczesnym zachowaniu zasad ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Dla tych, co wolą obrazki - poniżej przedstawiamy maksymalny dopuszczalny czas pracy dla każdego systemu, co ułatwi i przyspieszy znalezienie kluczowych różnic.
Rozkłady czasu pracy
Pracodawcy mogą stosować różnorodne rozkłady czasu pracy, dostosowane do specyfiki zakładu. Ich szczegóły powinny być określone w wewnętrznych przepisach, takich jak układ zbiorowy pracy, regulamin pracy lub obwieszczenie.
Indywidualne rozkłady
Nie wszyscy pracownicy muszą pracować według standardowych rozkładów. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny grafik pracy w ramach systemu czasu pracy, w którym dany pracownik jest objęty.
Praca zmianowa
Każdy system czasu pracy może obejmować pracę zmianową, gdzie pracownicy wykonują obowiązki w różnych porach dnia. Dodatkowo, rozkład pracy może przewidywać zmienne godziny rozpoczynania pracy lub ruchomy czas pracy, co oznacza, że pracownik samodzielnie wybiera godzinę rozpoczęcia pracy w wyznaczonym przedziale czasowym.
Pamiętaj: Elastyczne grafiki nie mogą naruszać minimalnego odpoczynku dobowego i tygodniowego. Ponadto, praca wykonana w tej samej dobie nie jest traktowana jako nadgodziny.
Dokumentowanie rozkładów
Harmonogramy pracy mogą być sporządzone pisemnie lub elektronicznie i powinny obejmować co najmniej jeden miesiąc. Pracownik musi otrzymać harmonogram co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy według ustalonego rozkładu.
Pracodawca może zrezygnować ze sporządzania rozkładów czasu pracy w sytuacjach, gdy:
- rozkład wynika bezpośrednio z przepisów prawa pracy, obwieszczenia lub umowy o pracę;
- w porozumieniu z pracownikiem ustala czas pracy niezbędny do wykonania powierzonych zadań, z zachowaniem normy dobowej (8 godzin) i tygodniowej (przeciętnie 40 godzin);
- na pisemny wniosek pracownika stosuje ruchomy czas pracy lub ustala indywidualny rozkład czasu pracy;
Gwarancja wynagrodzenia
Jeśli z powodu rozkładu czasu pracy pracownik w danym miesiącu nie ma obowiązku świadczenia pracy, przysługuje mu wynagrodzenie nie niższe niż ustawowe minimum. Dla osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze wynagrodzenie to jest naliczane proporcjonalnie do ich czasu pracy.
Praca w niedzielę i święta
Zasadniczo niedziele i święta są dniami wolnymi od pracy. Praca w te dni jest dozwolona jedynie w wyjątkowych przypadkach, takich jak:
- prowadzenie akcji ratowniczych w celu ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska;
- usuwanie awarii;
- konieczne remonty oraz prace w transporcie i komunikacji;
- ochrona mienia i osób;
- prace w rolnictwie oraz hodowli;
- system pracy w ruchu ciągłym i zmianowy;
- działalność zakładowych straży pożarnych i służb ratowniczych;
- wykonywanie prac o szczególnym znaczeniu społecznym (w szczególności w zakładach gastronomicznych, hotelarskich, zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia całodziennych świadczeń zdrowotnych);
- prac polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej;
Pracownicy zatrudnieni w systemie pracy weekendowej mogą świadczyć pracę wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. Dozwolona jest również praca polegająca na świadczeniu usług drogą elektroniczną lub telekomunikacyjną, jeśli odbiorca usługi mieszka w kraju, gdzie niedziele i święta są dniami roboczymi. Za pracę w niedzielę lub święto uważa się pracę wykonywaną między godz. 6:00 tego dnia a godz. 6:00 dnia następnego, chyba że pracodawca ustali inną godzinę w regulaminie pracy, układzie zbiorowym lub obwieszczeniu.
Kiedy obowiązuje zakaz pracy w handlu w niedziele i święta?
Praca w placówkach handlowych w niedziele (z wyjątkiem kilku określonych niedziel w roku) oraz w święta jest zakazana. Dodatkowo, 24 grudnia i w sobotę przed Wielkanocą praca jest dozwolona tylko do godz. 14:00.
Dni wolne za pracę w niedzielę i święta
Jeżeli rozkład czasu pracy obejmuje pracę w niedziele lub święta, pracodawca musi zapewnić pracownikom równoważną liczbę dni wolnych w okresie rozliczeniowym, odpowiadającą liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych wynikających z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy.
Zasady udzielania dni wolnych:
- za pracę w niedzielę: inny dzień wolny powinien być udzielony w ciągu 6 dni przed lub po tej niedzieli;
- za pracę w święto: dzień wolny przysługuje w okresie rozliczeniowym;
- jeśli udzielenie dnia wolnego w zamian za pracę w niedzielę lub święto nie jest możliwe do końca okresu rozliczeniowego, pracownik otrzymuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100%;
Wolne niedziele
Zgodnie z Kodeksem pracy każdy pracownik powinien mieć co najmniej jedną niedzielę wolną od pracy na cztery tygodnie. Zasada ta nie dotyczy pracowników zatrudnionych w systemie weekendowym.
Zwolnienia od pracy
Pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika od pracy w przypadkach określonych przez prawo, a za ten czas pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Zwolnienia obejmują między innymi:
- oddanie krwi – pracownik-krwiodawca ma prawo do zwolnienia na czas oddania krwi i niezbędne badania;
- wydarzenia rodzinne:
- 2 dni – w razie ślubu pracownika, narodzin dziecka, zgonu i pogrzebu bliskiej osoby (małżonek, dziecko, rodzic);
- 1 dzień – w razie ślubu dziecka pracownika lub śmierci innych bliskich (teściowie, rodzeństwo, dziadkowie);
- obowiązkowe badania i szczepienia – związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych;
Pracownik może także skorzystać ze zwolnienia na czas:
- stawienia się na wezwanie urzędów, sądów czy policji;
- udziału w akcjach ratowniczych oraz szkoleń pożarniczych (do 6 dni rocznie);
Jak zgłaszać nieobecność w pracy?
Pracownik powinien poinformować pracodawcę o przyczynie i planowanym czasie nieobecności, jeśli jest ona przewidywalna. W przypadku nagłych sytuacji zawiadomienie musi nastąpić najpóźniej do drugiego dnia nieobecności. Jeśli terminowe powiadomienie jest niemożliwe z powodu np. choroby lub zdarzeń losowych, dopuszcza się opóźnienie. Zawiadomienie może być przekazane bezpośrednio osobiście, telefonicznie, przez osoby trzecie lub drogą pocztową.
Co usprawiedliwia nieobecność?
- zaświadczenie lekarskie wystawione elektronicznie przez ZUS;
- decyzję inspektora sanitarnego o izolacji;
- oświadczenie o konieczności opieki nad dzieckiem do lat 8 z powodu nieoczekiwanego zamknięcia placówki;
- imienne wezwanie do stawienia się przed urzędem lub sądem;
- oświadczenie o podróży służbowej, która uniemożliwiła odpowiedni odpoczynek nocny przed pracą;
Dyżur
Dyżur to czas, w którym pracownik pozostaje w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę, ale poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie pracy lub innym, wskazanym przez pracodawcę miejscu. Czas dyżuru jest wliczany do czasu pracy tylko wtedy, gdy pracownik faktycznie wykonuje pracę podczas dyżuru.
Za dyżur pracownikowi przysługuje czas wolny w wymiarze równym długości dyżuru. Jeśli nie jest to uregulowane w przepisach wewnętrznych, termin ustala pracodawca, starając się uzgodnić go z pracownikiem. W razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego, należy wypłacić wynagrodzenie za dyżur.
Uwaga! Czas pełnienia dyżuru nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego i tygodniowego, chyba, że jest to pracownik zarządzający zakładem pracy w imieniu pracodawcy.
Godziny nadliczbowe
Praca nadliczbowa to każda praca wykonywana ponad ustalone normy czasu pracy lub ponad przedłużony wymiar dobowy wynikający z systemu czasu pracy, jak np. w systemie równoważnym. Praca ta jest dozwolona tylko w wyjątkowych sytuacjach.
Ograniczenia pracy nadliczbowej
Nie każdy pracownik może wykonywać pracę nadliczbową. Zakaz ten dotyczy między innymi pracownic w ciąży, młodocianych, a także osób opiekujących się dzieckiem do lat 4 (chyba że wyrażą zgodę). Również pracownicy narażeni na szkodliwe warunki nie mogą być zatrudniani w nadgodzinach ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy.
Limity pracy nadliczbowej
Praca nadliczbowa jest ograniczona w kilku przypadkach i trzech przedziałach czasowych:
- dziennie: czas pracy wraz z nadgodzinami nie może przekroczyć 13 godzin, aby zapewnić pracownikowi co najmniej 11 godzin odpoczynku;
- tygodniowo: średnio, łącznie z nadgodzinami, czas pracy nie może przekraczać 48 godzin w okresie rozliczeniowym (z wyjątkiem pracowników zarządzających);
- rocznie: maksymalnie 150 godzin nadliczbowych ze względu na potrzeby pracodawcy, chyba że układ zbiorowy, regulamin pracy lub umowa o pracę ustalają inną liczbę;
Rekompensata za pracę w godzinach nadliczbowych
Za pracę nadliczbową pracownikowi przysługuje normalne wynagrodzenie oraz dodatek w wysokości 50% lub 100%, zależnie od okoliczności, takich jak praca w nocy, niedziele, święta czy dni wolne wynikające z harmonogramu. Alternatywnie, pracownik może otrzymać czas wolny – na wniosek w równym wymiarze lub z inicjatywy pracodawcy w wymiarze o 50% większym.
Więcej szczegółowych informacji na temat rozliczania nadgodzin znajdziesz w naszym poprzednim artykule, w którym omawiamy tę kwestię krok po kroku: Rozliczanie nadgodzin - jak robić to prawidłowo?
Wyjątki dla kadry kierowniczej
Pracownicy zarządzający, w tym kierownicy komórek organizacyjnych, mogą wykonywać pracę poza standardowymi godzinami bez prawa do dodatków za nadgodziny, chyba że dotyczy to pracy w niedziele lub święta, za co przysługuje wynagrodzenie, jeśli nie otrzymali dnia wolnego w zamian.
Nowoczesne Narzędzia do Ewidencji Czasu Pracy i Rozliczeń
Proplanum
Moduł rejestracji czasu pracy w systemie Proplanum to narzędzie, które pozwala na dokładne monitorowanie czasu pracy zatrudnionych pracowników. Dzięki niemu możliwe jest precyzyjne rejestrowanie godzin rozpoczęcia i zakończenia pracy, a także wychwytywanie ewentualnych opóźnień czy wcześniejszych wyjść. To rozwiązanie wspiera pracodawców w efektywniejszym zarządzaniu czasem pracy, co z kolei przyczynia się do minimalizacji nadgodzin oraz bardziej optymalnego wykorzystania zasobów ludzkich.
Dodatkowo, system Proplanum oferuje możliwość automatycznego eksportowania zarejestrowanych danych o godzinach pracy bezpośrednio do oprogramowania kadrowo-płacowego. Taka integracja znacznie ułatwia proces naliczania wynagrodzeń, eliminując ryzyko błędów i gwarantując, że pensje wypłacane są zgodnie z rzeczywistym czasem pracy. Dzięki temu pracodawcy mogą być pewni, że wszelkie rozliczenia są prowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, co wpływa na zadowolenie i motywację pracowników.
Rozdziały:
